Travma
Kapı ardına kadar açıldı. Bu sahneyi daha önce de çok görmüştüm. Manzaranın vahşeti yüreğimi kor gibi yaktı her zamanki dehşetiyle… Sevgilim o ince uzun tahta masanın üzerinde çırılçıplak ve bağlı olarak yatıyordu. Ama manzaranın en korkunç yanı hemen masanın başında ayakta duran o iblis herifin elindeki sivri hançerdi. Bu sefer geç kalmıştım. O hain adam yarışı kazanmış ve benden evvel odaya girmeyi başarmıştı. Çaresizlikten gözlerim karardı. Kalbimin duracağını hissettim. Artık onu durdurmam imkânsızdı… Polisiye edebiyatımızın güçlü kalemi Osman Aysu’dan heyecanın doruklarında yeni bir gerilim ve aşk romanı... (Tanıtım Yazısı)
Kendi ayağına kurşun sıkmak
Aslında iyi bir kitap. Polisiye'den çok psikolojik gerilim statüsüne sahip. Kurgu sağlam, hikaye akıcı ve kendini okutturan bir yapıya sahip.
Yalnız; tüm bu olumlu özellikleri baltalayan unsurlar yok değil. Öncelikle hikaye belli bir noktadan sonra bilerek uzatılmak istenmiş, bu durumda hikayenin sürükleyiciliğine darbe vurmuş. Kullanılan dil ne olayların geçtiği döneme ne de hikaye'deki karakterlerin durumlarına uymayan eski kelimelerle bezenmiş bir dil. Karakterlerin isimleri bazı sayfalarda değişmiş olarak karşımıza çıkmakta, mesela ana kahramanımızın iş ortağı Behzat bazı yerlerde Behçet oluyor, kahramanımız Muratın sevgilisi Derya bazı yerlerde Dilek oluyor.
Son olarak iyi bir editoryal denetimden geçmemesine rağmen iyi bir hikaye ve akıcı bir uslup, kafasını dağıtmak isteyenler için gayet uygun bir kitap.
Yorum yaz